Extinctio vitri est productum vitreum ad temperaturam transitionis T, supra 50~60°C, calefacere, deinde celeriter et uniformiter refrigerare in medio refrigerante (velut extinctione aere refrigerata, extinctione liquido refrigerata, etc.). Stratum et stratum superficiale magnum gradientem temperaturae generabunt, et tensio inde resultans relaxatur propter fluxum viscosum vitri, ita gradiens temperaturae, sed nullus status tensionis, creatur. Vera robur vitri multo minor est quam robur theoreticum. Secundum mechanismum fracturae, vitrum robori potest creando stratum tensionis compressivae in superficie vitri (etiam temperatio physica appellatum), quod est eventus factorum mechanicorum partes magnas agenterum.
Post refrigerationem, gradiens temperaturae paulatim tollitur, et tensio relaxata in meliorem tensionem transformatur, quod stratum tensionis compressivae uniformiter distributum in superficie vitri efficit. Magnitudo huius tensionis internae cum crassitudine producti, celeritate refrigerationis et coefficiente expansionis coniungitur. Quapropter creditur, cum vitrum tenue et vitrum cum coefficiente expansionis humili difficilius extingui possunt in productis vitreis extinctis, factores structurales magnum munus agere; et factor mechanicus magnum munus agit. Cum aer ut medium extinguens adhibetur, extinctio aere refrigerata appellatur; cum liquores ut adeps, involucrum siliconis, paraffinum, resina, pix, etc. ut medium extinguens adhibentur, extinctio liquido refrigerata appellatur. Praeterea, sales ut nitrata, chromata, sulfata, etc. ut media extinguens adhibentur. Medium extinguens metallicum est pulvis metallicus, penicillus mollis filum metallicum, etc.
Tempus publicationis: XXX Martii, MMXXIII